Blog

Op een Leader in Me school leren kinderen om zelfleiderschap te ontwikkelen. Dit doen ze door te oefenen met 7 gewoonten (www.cps.nl/de-zeven-gewoonten-van-stephen-covey) die je helpen om te ontdekken wie je bent en wie je wil zijn om op die manier het beste uit jezelf te halen. Dit proces begint al wanneer je start in groep 1. Er wordt een stevige basis gelegd door les te geven in hoe je eigenaar kunt zijn over je eigen leren en gedrag. Oefenruimte om dit in de praktijk te brengen is daaraan onlosmakelijk verbonden. In de kleutergroep van juf Maaike wordt daarom, net als op andere Leader in Me scholen, gewerkt met leiderschapsrollen. Samen met leerlingen worden rollen bedacht waarin leerlingen leren verantwoordelijkheid te nemen, om zo een bijdrage te leveren aan het reilen en zeilen in de groep.

Hoe zit het als leerkracht met uw eigen motivatie rondom begrijpend lezen? Lukt het u om uw leerlingen te motiveren om met een tekst aan de slag te gaan of worstelt u hier misschien zelf ook mee en kunt u eigenlijk ook niet goed uitleggen waarom leerlingen in uw groep de teksten van een methode moeten lezen?

Vertel, je zit al 40 jaar in het basisonderwijs wat is je het meest bijgebleven? Deze vraag werd me gesteld. Na enig nadenken kwam ik op het volgende. Gedurende deze 40 jaren zijn er veel onderwijsontwikkelingen geweest waardoor ik me steeds verder heb kunnen bekwamen, prachtig uiteraard maar mijn mooiste ontwikkeling is één van mijn recentste ontwikkelingen.

Er was een stad waar alle inwoners blind waren. Op een dag kwam de koning met zijn hele hofhouding en zijn leger naar de stad. De koning reed op een olifant, zo leek hij groter en machtiger. De blinden in de stad waren ontzettend nieuwsgierig naar de olifant en zes van hen gingen snel de koning op zijn olifant tegemoet.

Taal is veel meer dan lezen en schrijven, het gaat ook om denken, luisteren en praten. En als je je kunt uitdrukken, heb je meer mogelijkheden om je te verbinden met anderen. 

Elke keer als er nieuws wordt aangekondigd over de opening of sluiting van de scholen (van lockdown tot ijsvrij), lijkt mijn Twitter-tijdlijn te ontploffen. Sommige scholen gingen nog niet open, anderen openden hun deuren later in verband met de veiligheid van leerlingen, collega’s én ouders. Op Twitter buitelden geïrriteerde ouders over elkaar heen. De berichten hadden allemaal ongeveer dezelfde strekking: het is volstrekt belachelijk dat de scholen dichtgaan én de scholen maken zich er gemakkelijk vanaf.  

In het najaar van 2020 kwam een groep bestuurders, vanuit alle hoeken uit het land bij CPS bijeen om zich samen te buigen over het onderwerp Ethisch leiderschap. De groep bestuurders is divers, mannen en vrouwen, uit het primair, speciaal en voortgezet onderwijs, van éénpitters tot grote stichtingen met veel scholen.

‘s Ochtends sta ik bij de deur van mijn klas en begroet ik mijn leerlingen. Een meisje in een lange jurk komt naar mij toe. Ik heb haar nog niet eerder gezien. “Wat een mooie jurk heb je Yasmine”, zei ik, terwijl ze langs liep. Op dat moment keek ze mij aan en zei met een glimlach, “Dank je wel, dat vind ik zelf ook!”. Ze liep daarna vol trots door naar haar tafel. Mijn collega, die verderop stond, lachte naar mij. “Zij is zelfverzekerd!”, riep ze naar mij. Maar waarom zouden wij niet zo reageren? Wij kunnen kinderen veel leren, maar kinderen kunnen ons, volwassenen, ook het nodige leren….

Hoe gaat het in deze coronatijd eigenlijk met de kinderen in je klas? Ze zeggen vaak ‘goed’, maar is dat ook zo? Het uitblijven van vragen en reacties doet je soms anders vermoeden. Zijn de kinderen überhaupt in staat om te verwoorden wat ze voelen en vinden? Kunnen ze een goed gesprek voeren met jou en anderen? Om die vermogens gaat het bij Oracy. 

In deze vlog neemt Cor Verbeek je mee in het nadenken over hoe je focus houdt in onze wereld vol verleiding en afleiding. Hoe lukt het ons om dat werk te leveren waar we trots op zijn, waar we ons voor willen inzetten, waar we indruk mee maken op het leven en leren van onze leerlingen?

Ouders in de school: voor de eerste lockdown was dit de normaalste zaak van de wereld. Een moeder die ‘s ochtends nog even een werkblad bekijkt met haar zoon, een vader die nog even een vraag stelt aan de leerkracht: dit gebeurt al een tijd niet meer. Al een half jaar zwaaien ouders hun kinderen uit op het schoolplein. 

“Zijn jouw leerlingen toeschouwer of deelnemer van hun eigen leerproces?” Een belangrijke vraag. Het is zo essentieel voor een leerproces of een leerling zichzelf toeschouwer voelt van het proces en bij alles wat er gebeurt buiten zichzelf  naar de oorzaak zoekt… 

Scholen worden uitgedaagd opbrengstgericht te werken, resultaten tellen immers. Resultaten zijn echter meer dan alleen cijfers: het gaat om kwalificeren, socialiseren en persoonsvorming.

Wat kunnen ouders thuis doen om de ontwikkeling van hun kind optimaal te stimuleren? We vragen het aan Lisa Boonk, onderzoeker aan de Open Universiteit. 

Kaartjes, spandoeken, positieve nieuwsbrieven: scholen bedanken ouders op talloze manieren voor de prettige samenwerking tijdens de coronacrisis. Leerkrachten hebben alles op alles gezet om het onderwijs op afstand uit de grond te stampen en ouders droegen hun steen(tje) bij: het leren thuis werd, waar mogelijk, ondersteund. De ouderbetrokkenheid vond vooral thuis plaats: dit noemen we thuisbetrokkenheid.