Blog

Binnenkort verschijnt de tweede druk van het boek ‘formatief toetsen in de les, toetsen van het leren om te leren’. Daarin beschrijven we praktische voorbeelden, stappenplannen en werkvormen om formatief toetsen toe te passen. In de nieuwe druk hebben wij de antwoorden op een aantal veelgestelde vragen verduidelijkt. Als voorproefje geef ik je bij vijf vragen alvast een kort en iets langer antwoord.

Onlangs werd Nationaal Programma Onderwijs gelanceerd. Scholen zijn bezig zijn met het in kaart brengen van de impact van corona en werken aan herstel. Duidelijk is dat ook het lees- en taalonderwijs de nodige aandacht zal moeten krijgen. Wellicht is het nu ook een goed moment om dit lees- en taalonderwijs anders aan te pakken. De thematische leesaanpak is een beproefde werkwijze die leerlingen motiveert en waarmee ze ook écht leren lezen. Deze leesaanpak versterkt aantoonbaar de positieve leesbeleving en biedt daarbij meteen mogelijkheden om vaardigheidsonderwijs te integreren. Dit vraagt wel een goede inbedding binnen de doorlopende leeslijn bij de vreemde taal én integratie met de andere vaardigheidsdomeinen. 

Taal is veel meer dan lezen en schrijven, het gaat ook om denken, luisteren en praten. En als je je kunt uitdrukken, heb je meer mogelijkheden om je te verbinden met anderen. 

Op LinkedIn moet ik lachen om een foto van een leerkracht met een Vikinghelm op zijn hoofd en een zwaard in zijn hand achter zijn laptop, terwijl hij online een les geschiedenis geeft aan zijn klas. We kijken terug op een aantal weken met de leerlingen in MS Teams of Google Meet. Ook nu krijgen leerlingen met verkoudheidsklachten online onderwijs. Veel respect voor de veerkracht, die vele leerkrachten en leerlingen weer laten zien. Onderwijs op afstand, maar toch ook dichtbij. Met veel inzet willen we onze leerlingen intrinsiek motiveren om het beste uit zichzelf te halen.

De coronacrisis houdt scholen nu al een jaar in de overlevingsstand. Hoe zorg je voor de uitvoering van beleid in de huidige uitzonderlijke situatie? Hoe maak je de omslag van crisisbeleid naar crisisbestendig beleid. Hoe krijg je zicht op wat er nog te doen staat? 

In deze coronapandemie zoeken docenten, mentoren en studieloopbaanbegeleiders naar allerlei manieren om contact te maken en verbinding te houden met hun studenten. De vragen die ik tijdens deze crisis krijg gaan vooral over hoe ik zorg dat mijn studenten erbij zijn en er bij blijven? Oftewel, hoe leer ik ze dat zij hun stem kunnen laten horen?

Ik ben een enthousiast gebruiker van ICT tools. Ik vind ze heel erg leuk en het helpt je om met weinig voorbereiding een twist aan je les te geven die je leerlingen zullen waarderen. In dit blog vertel ik je over mijn favoriete tools om leerlingen te activeren.

Deze zin is een statement. Het zet een spot op wat ertoe doet bij burgerschapsvorming: zelf kunnen denken én samen kunnen zijn – tegelijkertijd. Dan weten we gelijk wat er zo moeilijk aan is. Het gaat om jouw vrijheid én die van de ander en je daartoe leren verhouden. Dit blog gaat over het versterken en onderhouden van ‘goed burgerschap’ en een zeer belangrijke voorwaarde daarvoor: het vermogen tot zelfstandig oordelen én hoe je leerlingen dat kunt leren.

In het najaar van 2020 kwam een groep bestuurders, vanuit alle hoeken uit het land bij CPS bijeen om zich samen te buigen over het onderwerp Ethisch leiderschap. De groep bestuurders is divers, mannen en vrouwen, uit het primair, speciaal en voortgezet onderwijs, van éénpitters tot grote stichtingen met veel scholen.

‘s Ochtends sta ik bij de deur van mijn klas en begroet ik mijn leerlingen. Een meisje in een lange jurk komt naar mij toe. Ik heb haar nog niet eerder gezien. “Wat een mooie jurk heb je Yasmine”, zei ik, terwijl ze langs liep. Op dat moment keek ze mij aan en zei met een glimlach, “Dank je wel, dat vind ik zelf ook!”. Ze liep daarna vol trots door naar haar tafel. Mijn collega, die verderop stond, lachte naar mij. “Zij is zelfverzekerd!”, riep ze naar mij. Maar waarom zouden wij niet zo reageren? Wij kunnen kinderen veel leren, maar kinderen kunnen ons, volwassenen, ook het nodige leren….

Hoe gaat het in deze coronatijd eigenlijk met de kinderen in je klas? Ze zeggen vaak ‘goed’, maar is dat ook zo? Het uitblijven van vragen en reacties doet je soms anders vermoeden. Zijn de kinderen überhaupt in staat om te verwoorden wat ze voelen en vinden? Kunnen ze een goed gesprek voeren met jou en anderen? Om die vermogens gaat het bij Oracy. 

“Als ik voor één leerling echt het verschil kan maken, is mijn jaar goed”, zei ik ooit in een kennismakingsgesprek met mijn nieuwe leidinggevende. Waar kwam mijn wens vandaan om echt het verschil te willen maken in het leven van de leerling? Mijn eigen brede interesses en veelzijdige kwaliteiten werden toen ik jong was negatief bestempeld als ‘middelmatig’. Er is echter helemaal niks mis met een ‘alleskunner’ zoals ik. Het leven is zelfs extra aangenaam doordat ik veel verschillende dingen kan en veel verschillende soorten mensen begrijp. Ik voelde mij echter niet gezien toen ik jong was, wist niet waar ik thuishoorde en was eigenlijk vergeefs opzoek naar mijn talent.

'Eerst moeten de leerlingen lekker in hun vel zitten'. Deze kop uit 2020 bij de start van het nieuwe schooljaar in de Trouw is nog steeds actueel. We treffen op veel scholen een situatie aan waarin alle energie gericht is op het wegwerken en voorkomen van leerachterstanden. We weten dat dit ten koste kan gaan van het welbevinden van leerlingen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we steeds vaker de klacht horen dat de motivatie van de leerlingen ver te zoeken is. 

Gelukkig zijn de scholen op bepaalde dagen weer open. We zitten dus nog wel even vast aan het online lesgeven. Van docenten op mbo opleidingen waar ik de afgelopen periode ben geweest kreeg ik regelmatig vragen als: ‘Hoe zorg ik dat studenten aangekleed en op tijd bij de online les aanwezig zijn? Hoe zorg ik dat zij de aandacht erbij blijven houden, dat zij aanstaan? Hoe leer ik de student thuis zelf regie te nemen over hun eigen leren en leven?